Na 2013 rok zaplanowana jest premiera adaptacji filmowej najsłynniejszej powieści Philipa K. Dicka pt. „Ubik”. Reżyserem będzie Michel Gondry (m.in. „Zakochany bez pamięci”, „Jak we śnie”), z czego bardzo zadowolona jest córka pisarza Isa Dick Hackett.
Dick zasłynął jako autor tyleż płodny (36 powieści, ponad 50 opowiadań), co zagubiony. Twórczość Amerykanina stanowiła swoistą mieszankę klasycznej science-fiction z elementami oniryzmu, futurologii i gnozy, zazwyczaj w psychodelicznym sosie. Początkowo odrzucana przez krytyków, którzy uznawali ją za ambitną, trudną i mało komunikatywną, z czasem urosła do miana arcydzieła. Słynny „Człowiek z wysokiego zamku”, „Trzy stygmaty Palmera Eldritcha” czy „Deus Irae” (napisane wspólnie z Rogerem Zelaznym) uczyniły z Dicka pisarza wielkiego i poczytnego.
Światową sławę przyniosła Dickowi ekranizacja jednego z jego opowiadań „Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?”, której dokonał pod tytułem „Blade Runner” Riddley Scott. Premiera miała miejsce w roku śmierci pisarza, a więc w 1982. Niezapomniane kreacje stworzyli tam Harrison Ford i Rutger Hauer, a mroczny klimat podkreślała genialna muzyka Vangelisa.
Sam Philip K. Dick również miał wiele mrocznych stron. Dużo pił i zażywał przeróżne środki psychoaktywne. Właśnie pod wpływem narkotyków powstało mnóstwo z jego powieści. Miał pięć żon i dwójkę dzieci. Jego życie było serią nieustających wzlotów i upadków. Pod koniec życia cierpiał na silną schizofrenię paranoidalną, pogłębiającą się nieustannie. Osławiona dziś jest historia listu, który Dick wystosował pod koniec życia do FBI. Podważał on w nim istnienie... Stanisława Lema, który miał być wytworem propagandy komunistycznej (nasz mistrz po prostu pisał zbyt dobrze i różnorodnie; Dick węszył pod postacią Lema kilku pisarzy połączonych jednym nazwiskiem).
Spośród zekranizowanych dzieł Dicka, najgłośniejsze są: wspomniany wyżej „Łowca androidów”, „Pamięć absolutna”, „Impostor: Test na człowieczeństwo”, „Raport mniejszości” i „Przez ciemne zwierciadło”. Jerzy Stachowicz na łamach Nowej Fantastyki napisał o Dicku: „nieodrodne dziecko narkotyczno-hippisowkiej Kalifornii”. Dzisiaj zostały nam po nim jego genialne książki. No i filmy, które na ich podstawie powstawać będą jeszcze przez długie lata.
