Autobiografie i pamiętniki mogą dostarczyć czytelnikowi dwojakich emocji. Z jednej strony fakt, że czytamy o wydarzeniach autentycznych, bywa fascynujący. To nareszcie nie fikcja literacka, nie zmyślona opowieść, ale życie samo w sobie. Z drugiej strony autobiografowie oraz pamiętnikarze mają skłonność do przynudzania. Bywa, że nie wiedzą, kiedy wcisnąć hamulec i przystopować, nie częstując już czytelnika faktami zupełnie nieciekawymi i całą masą nic nie mówiących nazwisk. Przedstawiamy listę fascynujących autobiografii, które ze względu na różne aspekty i wartości, może wydać się ciekawa każdemu fanowi literatury.
Stephen King, Pamiętnik rzemieślnika
„Pamiętnik rzemieślnika” nie jest do końca ani pamiętnikiem, ani autobiografią. To raczej poradnik dla adeptów pisania, stworzony przez autentycznego mistrza bestsellerów. Jeżeli ktokolwiek pragnie zrobić karierę pisarską tak oszałamiającą jak autor „Lśnienia”, powinien obowiązkowo sięgnąć po tę pozycję. Prawdopodobnie nie poprowadzi go ona na szczyty kariery, bo do tego nie mógłby wystarczyć zaledwie poradnik, ale z pewnością zapisze w pamięci parę cennych wskazówek. Stephen King nie raz zbacza tu z tematu własnej twórczości, by pisać o swoim życiu, co momentami daje wrażenie obcowania z autobiografią.
Władysław Szpilman, Pianista
W momencie publikacji tej książki, czyli w 1998, stała się ona wielkim bestsellerem. Przetłumaczono ją aż na osiem języków, a recenzje na jej temat były nadzwyczaj pochlebne. Całość stanowi zapis sześciu lat spędzonych przez młodego pianistę w warszawskim getcie, zwycięskiej walki o życie. Głód, zamknięcie, strach, nieustanne poczucie zagrożenia, niesamowite bohaterstwo, ale i autentyczne bestialstwo, tchórzostwo, zachowania nie mogące podlegać jednoznacznej ocenie moralnej – to wszystko plus zapis smutnej historii odnajdziemy na kartach „Pianisty”.
Salman Rushdie, Joseph Anton. Autobiografia
Autobiografia Salmana Rushdiego to rzecz fascynująca. Pisarz ten miał faktyczne powody, by usiąść przy biurku i podzielić się ze światem swoją niesamowitą, przerażającą i jednocześnie absurdalną historią. Otóż w 1989 roku za napisanie książki pt. „Szatańskie wersety” został skazany na śmierć przez ajatollaha Chomejniego, czyli tak zwaną fatwę. "Informuję dumnych muzułmanów na świecie, że autor książki Szatańskie wersety - która jest przeciwko islamowi, Prorokowi i Koranowi - jak i wszyscy, którzy są uwikłani w jej publikowanie i są świadomi jej zawartości, niniejszym są skazani na śmierć" – przywódca Iranu nawoływał islamskich fundamentalistów do mordu na pisarzu, przez co aż przez 13 lat pisarz musiał żyć w ukryciu pod stałym nadzorem ochrony. Do dziś żyje pod zagrożeniem zamachu.
Anne Frank, Dziennik Anny Frank
„Dziennik Anny Frank” powstał na podstawie fragmentów pamiętnika napisanego przez Annę Frank, która ponad dwa lata wraz z rodziną i znajomymi przebywała w ukryciu w czasie nazistowskiej okupacji Holandii. Zmarła na tyfus w obozie koncentracyjnym, do którego trafiła po ujawnianiu kryjówki. Dziennik zaczęła pisać w wieku 13 lat. Gdy książka trafiła do księgarń zyskała natychmiastową popularność. Poruszająca historia uświadamiała ludziom, do jakich skutków może doprowadzić rasizm, nazizm i prześladowanie.
Witold Gombrowicz, Kronos
„Kronos” Witolda Gombrowicz szumu narobił parę miesięcy temu. Jego życiowa partnerka, Rita, nareszcie po latach zdecydowała się opublikować intymny pamiętnik jednego z najsłynniejszych i zarazem najbardziej kontrowersyjnych polskich pisarzy. Dziennik ten, bardzo intymny, wstydliwy i pozbawiony literackiej kreacji, ukazuje twórcę jako człowieka schorowanego, marudzącego, pełnego niedoskonałości. „Kronos” jest także świadectwem jego biseksualnych skłonności.
