Choćby chcieli się wyprzeć siebie wzajemnie, nie mogliby tego zrobić. Są zbyt do siebie podobni. Obaj też są dobrymi aktorami. Choć przyznają, że mimo podobnej drogi zawodowej i łączącej ich pasji, a także ogromnego podobieństwa w powierzchowności, ich relacje ojcowsko-synowskie jeszcze jakiś czas temu pozostawiały wiele do życzenia. Kirk i Michael Douglasowie mocno jednak zaznaczyli się w historii kina. I choć dzisiaj ich miejsce zajęła już młodsza gwardia przystojnych aktorów, warto czasem odświeżyć filmowe produkcje z udziałem Douglasów.
Krik dzisiaj ma już 96 lat! Trzeba przyznać, że to imponujący wynik, podobnie jak imponujący jest jego dorobek. Aktor debiutował w odległym 1946 roku, a od tamtej pory wystąpił w 83 filmach. Do Oskara był nominowany pięciokrotnie, a w 1996 otrzymał go za całokształt twórczości. Jego najsłynniejszą kreacją jest oczywiście główna rola w stworzonym z rozmachem „Spartakusie” Stanleya Kubricka.
Film, mimo że nakręcony w 1960 roku, dzisiaj nie wydaje się przestarzały. Historia jest wartka, epicka, zajmująca i idealnie wpasowuje się w obecną modę na produkcje historyczne, jednocześnie przerastając je w jakości fabularnej (choć oczywiście nie w ilości efektów specjalnych). „Spartakus” opowiada o dziejach starożytnego Rzymu i ukazuje przebieg powstania gladiatorów i niewolników.
Należy zaznaczyć, że Kirk, zanim zagrał w słynnym „Spartakusie”, miał już na koncie wiele filmów (około trzydziestu). W tym docenioną rolę w „Pasji życia”, gdzie wcielił się w Van Gogha (za tę kreację został uhonorowany Złotym Globem). Mogliśmy go oglądać zarówno w westernach („Ostatni zachód słońca”, „Ostatni pociąg z Gun Hill”, „Wóz pancerny”), filmach przygodowych („Latarnia na końcu świata”, „Wikingowie”), komediach („Sknerus”, „Oskar”), dramatach („Bez zobowiązań”, „Tajemnica”). Ciekawym wydarzeniem filmowym była komedia z 2003 roku pt. „Wszystko w rodzinie”, w której zagrał u boku syna, Michaela, i wnuka – Camerona Douglasa.
Michael jest najstarszym synem Kirka. Zarażony aktorstwem debiutował w wieku 22 lat, grając kierowcę jeepa w dramacie wojennym „Rzut jak gigantyczny cień”. Wystąpił tam u boku ojca. Mimo łatwiejszej za sprawą pochodzenia drogi do filmu odebrał należyte wykształcenie w nowojorskich szkołach aktorskich. Sławę zyskał dzięki serialowi „Ulice San Francisco”, gdzie zagrał detektywa. Nominowano go za tę rolę do Złotego Globu i nagrody Emmy. Pierwszego Oskara otrzymał jednak nie jako aktor, a jako producent filmu „Lot na kukułczym gniazdem”. Jego aktorstwo Akademia nagrodziła trzynaście lat później za występ w „Wall Street”.
Największe hity filmowe Michaela, to: „Miłość, szmaragd i krokodyl” (1984), „Fatalne zauroczenie” (1985) i „Nagi instynkt” (1992). Co ciekawe za tę ostatnią rolę został nominowany do Złotej Maliny jako najgorszy aktor. Jeden z najbardziej lubianych filmów, w których wystąpił Michael, jest „Gra” Davida Finchera („Siedem”, „Podziemny krąg”, „Social Network”). Wystąpił tu u boku Seana Penna. Im Michael starszy, tym chętniej występuje w komediach (w tym tych romantycznych). Według tej zasady mogliśmy go zobaczyć m.in. w : „Królu Kalifornii”, „Ja, ty i on”, „Duchach moich byłych”, „O czym marzą faceci” czy „Teściach”.
Prywatnie Michael to mąż o 25 lat młodszej piękności – aktorki Catheriny Zety-Jones. Wspólnie mają dwójkę dzieci. Rok temu u aktora wykryto raka w najbardziej zaawansowanym etapie rozwoju. Szczęśliwe udało mu się pokonać chorobę.
