Jessie Ware to kolejna Brytyjka, która zachwyca melodyjnością swoich kompozycji i wielkim talentem. To także artystka, którą wybitnie ulubili sobie Polacy. Już we wtorek ukaże się reedycja jej spektakularnego i świetnie przyjętego przez krytyków debiutu pt. „Devotion” – dodajmy, przygotowana specjalnie dla polskich fanów. Płyta została wzbogacona o dodatkowy krążek, który będzie zawierał nie tylko premierowe piosenki, ale i wersje akustyczne, remix utworu pt. ”Running” oraz nagrania zrealizowane w radiowej Trójce. Jessie Ware odpowiada na pragnienia swoich polskich fanów, dlatego już w marcu do nas powróci z dwoma koncertami – w Krakowie i w Warszawie. To u nas płyta „Devotion” w zaledwie trzy miesiące zyskała status złotej i osiągnęła nakład przekraczający 10 tysięcy egzemplarzy.
Skąd to ogromne zainteresowanie Jessie Ware? Artystka wciąż mierzy się z porównaniami do Adele. Jak sama przyznaje, są one z jednej strony wielkim komplementem, z drugiej natomiast – ciężarem. Ware musi trzymać poziom, by dorównać swojej koleżance.
Porównanie do angielskiej heroiny muzyki przy dokładniejszym przesłuchaniu okazuje się jednak nieco nadużyciem. Style dwóch wokalistek są znacząco różne – Adele to artystka zakorzeniona mocno w delikatnym popie, Ware więcej eksperymentuje i wychodzi poza konwencje. Jest bardziej alternatywna.
Eksperymenty te jednak nie przekraczają pewnej granicy, które wprowadziłyby Ware już do niszowego świata niedostępnego dla szerokiej publiki. Ona potrafiła wpłynąć na głębokie wody – jej utwory są doskonale przyswajalne, mimo że nie wtórne. Największy hit z płyty, czyli „Wildest Moments”, z miejsca stał się u nas wielkim hitem radiowym. Wokalistka przyznaje, że został napisany pod wpływem osobistych doświadczeń. Wiele zresztą znajdziemy tu utworów intymnych, które wokalistka subtelnie miesza z całkowitą fantazją.
Gdzie Ware szuka swoich inspiracji? Oczywiście współczesny brytyjski pop wpłynął na ostateczny kształt jej muzyki, jednakże jej korzenie sięgają znacznie głębiej. U wokalistki słychać fascynację melodyjną Sade, ale też arcypopową Whitney Houston. Znajdzie się tu miejsce dla stylistyki Prince’a i trochę odpałowego future popu. Wszystko to zamknięte jedną, zgrabną klamrą, spajającą utwory w całość.
Ware ma też talent do tekstów – niegłupie, wartościowe, życiowe. Warto się wsłuchać w słowa wyśpiewywane przez jej krystalicznie czysty głos. W świetle faktu, że płyta którą otrzymaliśmy od Ware, jest jej debiutem, powinniśmy z niecierpliwością czekać na jej kolejne dokonania. Co więcej może nam pokazać tak kompletna artystka, gdy już dojrzeje? Na pewno bardzo wiele.
Z jednej strony powinniśmy się więc cieszyć, że ktoś taki jaki Ware objawił się na naszej scenie. Z drugiej jednak, aż zazdrość zżera, ze wśród Brytyjczyków wciąż objawia się tyle nowych, wspaniałych wokalistek – popowych, a jednak zdecydowanie lepszych niż większość polskich współczesnych razem wziętych piosenkarek.
