Dyan Cannon - 75-letnia seksbomba i cheerleaderka

Istnieje powiedzenie, że niektóre kobiety są jak wino – im starsze, tym lepsze. Niektórzy panowie mogą się z tym nie zgodzić, ale mamy dla Was argument nie do podważenia. Nazywa się Dyan Cannon, jest amerykańską aktorką, scenarzystką, reżyserem, montażystką, producentką filmową. Jej dorobek artystyczny jest niezwykle cenny, Dyan była m.in. trzykrotnie nominowana do Oscara i zdobyła Złotego Globa. I nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, do którego nawiązaliśmy na początku. Tego roku Amerykanka skończyła okrągłe 75 lat, a wciąż wygląda świetnie, ma rewelacyjną figurę i „na oko” można by jej „skrócić” rzeczywisty wiek nawet o połowę. Dyan Cannon urodziła się 1937 roku w Tacomie w stolicy kraju, jako Samile Diane Friesen. Jej ojciec był baptystą, a matka – rosyjską emigrantką i Żydówką. Choć była niewysoka (165 cm), potrafiła wykorzystać swoje inne ogromne atuty: wdzięk, uśmiech, odwagę, poczucie humoru i gęste blond włosy, które stały się jej znakiem rozpoznawczym. Jako osiemnastolatka zdobyła tytuł Miss Zachodniego Seattle i rozpoczęła karierę modelki. Gdy studiowała antropologię producent Jerry Wald namówił ją na telewizyjną próbę – w 1959 roku wystąpiła w serialu „Playhouse 90”, a rok później zagrała w pełnometrażowym dramacie kryminalnym „Wielkość i upadek Legsa Diamonda”. Później w karierze aktorskiej Dyan nastąpiła dziewięcioletnia przerwa, co nie znaczy, że nie było o niej głośno. Występowała na scenie Broadwayu, ale hollywoodzkie towarzystwo zwróciło na nią uwagę z innego powodu. W 1965 roku została mianowicie żoną słynnego amanta – Cary’ego Granta. Cary był już wtedy sławny, był gwiazdą filmów Hitchcocka, stawiano go w jednym szeregu z Humphreyem Bogartem, który już wtedy od ośmiu lat nie żył, umierając jako nałogowy palacz na raka krtani. Dwa razy młodsza Dyan wstąpiła w burzliwy związek, owocem którego była córka Jennifer, a który zakończył się trzy lata później skandalicznym rozwodem. Od tamtej pory Dyan zaangażowała się w aktorstwo. W 1969 roku zagrała w „Bob i Carol i Ted i Alice”, a rola ta została dostrzeżona i doceniona pierwszą nominacją do Oscara. Później były głośne „Taśmy prawdy” Sidneya Lumeta, gdzie zagrała z Seanem Connerym i Christopherem Walkenem. Najlepszym okresem w karierze Cannon była druga połowa lat 70. Wystąpiła wtedy w krótkometrażowym „Number One” (1976), gdzie ponownie zasłużyła na nominację do Oscara. Dyan była reżyserem filmu, scenarzystką, zagrała w nim jedną z głównych ról (matka Matta,) napisała do niego nawet muzykę. W 1978 roku uznanie krytyków wzbudziła w filmie „Niebiosa mogą zaczekać”, który był ujmującym połączeniem filmu obyczajowego, sportowego, romansu, dramatu, a nawet fantasy i był dziewięciokrotnie nominowany do Oscara. Dyan dostała nominację dla najlepszej aktorki drugoplanowej, uhonorowano ją też Złotym Globem. Później drugi raz wyszła za mąż – za Stanleya Fimberga – i drugi raz się rozwiodła (1985-1991). Później było jeszcze wiele innych ról, a polscy widzowie zapamiętali ją jako sędzinę Jennifer „Whipper” Cone z serialu „Ally McBeal”. Richard Fish kochał się wtedy w „fałdach na jej podbródku”. Dziś Dyan Cannon skończyła 75 lat. Pomimo nieuchronnych zmarszczek, jej uśmiech ciągle olśniewa, a sylwetka może przyprawiać o rumieńce nawet współczesne dwudziestolatki. Waży 64 kilogramy, a jej wymiary to 95-65-90. Dyan trzyma dietę, jest aktywna i wciąż robi to, co kocha. Niedawno wystąpiła w stroju... cheerleaderki Los Angeles Lakers.