Rave połączony punkiem i gotycką atmosferą. 8-bitowe brzmienia plus zniewalający krzyk nad wyraz drobnej, hipnotycznej wokalistki. Ich muzyka to prawdziwa rewolucja. Ale to jednak nie wszystko. Oni sami to duet niezwykle intrygujący. O Alice i Ethanie nie wiemy za dużo. Strzegą swojej prywatności, odbiorcom pokazując wyłącznie swoją sceniczną osobowość. A jest to osobowość burzliwa, dziwaczna, żeby nie powiedzieć totalnie porąbana. Historia muzyki nie raz już pokazała, że tam, gdzie naprawdę czuć szaleństwo i balansowanie na granicy, objawia się również geniusz.
Ethan Kath, a raczej Claudio Palmieri, jest wyjątkowo utalentowanym multiinstrumentalistą. Zanim zaczęła się jego przygoda z Crystal Castles, grał w przeróżnych zespołach na przeróżnych instrumentach. Występował jako perkusista w punkowym bandzie, jako basista w formacji metalowej, a nawet grał na gitarze akustycznej w zespole folkowym.
Ciągnęło go jednak do czegoś innego, a wyobraźnia dostarczała niezwykłych obrazów i pomysłów. Wtedy rozpoczął swoją podróż po sklepach z antykami, komisach, a nawet śmietnikach i sam sobie złożył instrumentalny sprzęt. Z pomocą konsoli udało mu się osiągnąć oryginalne, 8-bitowe brzmienie. I tworzył. Początkowo dla siebie. Do momentu, kiedy ją poznał.
Ona wówczas miała 16 lat. Była ponoć niebywale naćpana. Śpiewała, a raczej wrzeszczała w punkowej kapeli. Trudno było nie zwrócić na nią uwagi. Na scenie budzi się w niej autodestrukcyjny, morderczy instynkt. Wpada w tras, rzucając się o sprzęty, skacząc po kolumnach, szarpiąc statyw i krzycząc. Owocuje to masą siniaków i otarć. Sceptycy twierdzą, że Alice to żaden oryginał, a jej sceniczne zachowanie jest wynikiem porządnego ćpania.
Ta nie ukrywa swojego zamiłowania do używek, także do alkoholu, opowiadając bez oporów o codziennie wypijanej whisky. Gdy na scenie zobaczył ją Ethan, pomyślał „poezja” i zapragnął zaprosić ją do współpracy. Uciekła, rzucając na odchodne „zadzwoń do mnie”, choć tak naprawdę nie posiadała telefonu. On też go nie miał. Był jednak nieustępliwy i rozpoczął poszukiwania. Udało się ją znaleźć. Podarował jej wszystkie swoje piosenki, ona pisała teksty, improwizowała, wymyślała melodie. I stała się objawieniem.
Od zawsze była niepokorna. Mimo że wychowywała się w rodzinie konserwatywnych katolików, z tego typu duchowością nie miała nic wspólnego. W wieku 14 lat uciekła z domu. Mieszkała w pustostanach z ekipami wyrzutków i ćpała wszystko, co się da. Być może spotkanie Ethana było dla niej ratunkiem. Gdy weszła do studia, Kath wybrał przypadkowy podkład i kazał jej improwizować. Krzyczała, zgodnie z nakazem improwizowała, nie wiedziała, że wszystko zostało zarejestrowane. Tak powstał utwór „Alice Practice”, który wywołał burzę na MySpace. I wtedy telefon zaczął rozbrzmiewać. A było to krok do ich pierwszej płyty.
Nazwa Crystal Castles pochodzi od zabawki produkowanej przez słynną firmę Mattel, czyli „Kryształowego zamku, który jest źródłem wszelkiej mocy” (tak przynajmniej brzmiało jego hasło reklamowe), zamieszkiwanego przez siostrę He-Mana. Formacja ma na koncie już trzy krążki, całą masę elektryzujących występów i nadal pozostaje objawieniem.
